เมื่อวานนี้ ฉันเห็นคนบ้าเดินยิ้มท่ามกลางสายฝน
รอยยิ้มนั้นเป็นรอยยิ้มที่สวยงาม ปราศจากความทุกข์
ฉันมีความฝันหนึ่ง ฉันอยากจะเป็นจิตแพทย์
อยากจะรักษาคนบ้า อยากจะเข้าใจกลไกจิตใจของมนุษย์
ฉันอยากจะรักษาคนคนหนึ่ง ให้กลับมาอยู่ในโลกของความเป็นจริง
ฉันอยากช่วยเหลือพวกเขา..
ฉันมีนิสัยหนึ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็ก คือ ฉันชอบดูฉันชอบศึกษานิสัยของคน
ฉันเริ่มจากศึกษานิสัยของคนในบ้าน ฉันใช้วิธีสังเกตและจดจำ
ฉันจะรู้เสมอเวลาพี่ฉันโกหกพ่อแม่ ฉันดูจากแววตาและท่าทางการวางมือของพี่ฉัน เวลาพี่ฉันโกหกมักจะทำท่าแบบนี้เสมอ
เวลาฉันไปโรงเรียน ฉันก็จะชอบสังเกตนิสัยของครูและเพื่อน
ฉันรู้ว่าควรจะพูดแบบนี้กับครูคนนี้ เพื่อนคนนี้มีนิสัยแบบนี้ ชอบทำอะไรเวลาพักเที่ยง
ฉันมีความสุขเวลาฉันได้รับฟังความทุกข์ ได้ให้คำปรึกษาทำให้คนคนหนึ่งนั้นคลายทุกข์และสามารถหาทางออกได้
ฉันรู้สึกสนุกทุกครั้งเวลาฉันได้สังเกต ได้เรียนรู้มนุษย์ ถึงแม้ว่าบางครั้งจะได้เห็นข้อเสียของมนุษย์มากมาย
ฉันเรียกนิสัยนี้ของฉันว่า สอดรู้สอดเห็น นิสัยนี้ของฉันคงแก้ไม่หาย เพราะ ยิ่งอายุมากขึ้น ฉันก็ยิ่งสังเกตและจดจำมากขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น